Νευρική κρίση ... την ημέρα...
* [Πρόκειται για το ίδιο σημείο με την πέμπτη (5)
φωτογραφία οκτώ ώρες αργότερα]
Νευρική κρίση ... και την νύχτα...
Μου προτείνουν ακόμη πιο νέα και σύγχρονα προγράμματα ανάπτυξης. Θα είμαι μάλλον αφελής, αν κρίνω από την καθημερινότητά μου, να τους πιστέψω και να ονειρευτώ .
Η Αναστασία (κόρη μου) και ο Δημήτρης (ανηψιός μου) , βλέποντας τα αθλήματα των Ολυμπιακών αγώνων 2004 επέλεξαν ότι θέλουν να ασχοληθούνμε το άθλημα της ΞΙΦΑΣΚΙΑΣ. Σέφτηκα τότε ότι τελικά οι αγώνες της Αθήνας 2004 δημιούργησαν θετικά ερεθίσματα στα νέα παιδιά και καλώς γίναν τα έξοδα για τις υποδομές και τους αγώνες.
Ψάξτε λοιπόν και σεις για σύλλογο ΞΙΦΑΣΚΙΑΣ στην πόλη-χωριό σας... ΝΑΙ υπάρχει έστω και ένας? Και μεις βρήκαμε (να 'ναι καλά οι άνθρωποι του συλλόγου παλεύουν με νύχια και δόντια να κρατηθούν). Δεν σας περιγράφω την αιμοραγία σε χρόνο και χρήμα... και μάλιστα όταν και ένας από εμάς στην οικογένεια ασχολείται με ΣΚΟΠΟΒΟΛΗ και δύο ανήκουν σε θεατρική ερασιτεχνική ομάδα.
Μου τάζουν τον ουρανό με τ' άστρα. Τάζουν τα πάντα στους πάντες, μπορούν να μου φέρουν τα υπόλοιπα αστέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ζωή μου, και όχι στα λόγια
Πάντα ελπίζω.
Ερωτώ. Γνωρίζουν άραγε τους πολίτες της χώρας τους?
ΥΓ. την ώρα που γράφω το κείμενο, κάπου στο βάθος ηχητικό υπόβαθρο ο διάλογος των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων...
Χαμογελώ, πριν 20 ημέρες ταξίδεψα σε 8 ευρωπαϊκές πόλεις.
